‘Leuk om land natuurwaarde te geven’
Hans is als Amsterdamse dorpsjongen uit het dijkdorp Schellingwoude opgegroeid in Waterland Oost. Met zijn voorliefde voor een landelijke omgeving koopt Hans in 1990 van een boerenfamilie een slooppand met 1 hectare grond in een gebied, waar hij zelf ook jaagt. Hij bouwt hij een nieuwe woning met schuur.
Als Hans de kans krijgt om aan de overkant 3 hectare grond te kopen, grijpt hij die. “Ik vond het ook tijd voor wat eigen vee en kocht vier stamboek pinken Limousine” De dieren krijgen in de wintermaanden ‘tijdelijk’ onderdak bij het naastgelegen melkveebedrijf.
In 1996 wordt Hans lid van Water, Land & Dijken. “Ik vind het leuk om het land natuurwaarde te geven.” Samen met beleidsmedewerker Frank Visbeen werkt hij verschillende natuurontwikkelingsprojecten uit, waaronder de aanleg van een paaiplaats voor vissen, een broedplaats voor visdiefjes en een stuk veenmosrietland.
Een vergunning voor een eigen stal komt er niet, maar Hans vindt gehoor bij zoogkoeienhouder Klaas Schouten in Holysloot. Klaas draagt zorgt voor al het landwerk, zoals het maaien en balen van het gras, waarvoor loonwerkers worden ingehuurd. De zorg voor dieren komt ook voor rekening van Klaas, terwijl Hans verantwoordelijk blijft voor het uitmesten van de stal.
Hans blijft op zijn percelen zoeken naar mogelijkheden voor nieuwe natuur, zoals de aanleg van nestwanden voor ijsvogels en nestkasten voor de kerkuil, steenuil en torenvalk. Andere ‘gasten’ waarop hij trots is, zijn de kuifeend, krakeend, dwergvleermuis en Noordse woelmuis.
Hans doet onder meer aan bloemrijk slootkantenbeheer. Langs slootkanten en in het weiland zijn rietorchis, moerasklaver, veenpluis, koekoeksbloem en zwanenbloem te vinden, Hij doet ook aan rietbeheer en 2 hectare weidevogelbeheer. Op zijn land treft hij foeragerende kieviten, grutto’s en tureluurs aan. De hoge bomen langs zijn perceel herbergen kraaien, haviken en buizerds, “waardoor de weidevogels er helaas niet aan broeden toekomen.”
“Vroeger waren er in dit gebied geen vossen en ganzen,” vertelt Hans. “Wel struikelden we bijna over de weidevogels. Inmiddels is er veel veranderd door alle beperkingen voor de jacht, waardoor de populatie van predatoren niet in toom kan worden gehouden en de ganzen het weiland kaalvreten, waardoor weidevogels helaas niet kunnen schuilen.”
Hans heeft veel geïnvesteerd in het opknappen van zijn grond, onder meer met dammen en hekken. “De vergoedingen voor het agrarisch natuurbeheer zijn een welkome steun voor het verder ontwikkelen en onderhouden van het natuurrijke stukje Waterland.”
