Column Walter Menkveld

De kloof tussen politiek en praktijk

Het plan voor deze column was een tekst over de toegenomen recreatie in coronatijd. En dat daar niet alleen sprake van is in de stadsparken, zoals het Vondelpark, maar ook op het platteland. En dat de boeren daar steeds meer van merken. Waarbij wij zien dat er steeds meer behoefte is aan bordjes met de tekst: ’Broedgebied weidevogels, niet betreden’. Echter er gebeurde afgelopen donderdagavond iets op Twitter, naar aanleiding van zo’n bordje, waardoor deze column een andere insteek krijgt.

Op die avond viel mijn oog op een twitterbericht van Tweede Kamerlid Laura Bromet, die een foto plaatste van zo’n bordje met daarbij het tekstbericht: ‘Op dit weiland rest slechts een foto van een weidevogel. De kievit zelf is in geen velden of wegen te bekennen’. De boer, een van onze leden, van wie het betreffende perceel is, reageerde furieus. En terecht. Want wat bleek: op het bewuste perceel broedde op dat moment 9 paar weidevogels. En zo ontstond er een discussie op Twitter. Maar hoe kun je in slechts 280 leestekens de feiten helder weergeven en beargumenteren hoe het echt zit? Dat gaat niet. Waardoor er onbegrip en irritatie blijft.

In samenspraak met de betreffende boer hebben we het Kamerlid uitgenodigd om de situatie in het veld te bekijken. Haar te vertellen en te laten zien hoe de boer met hart en ziel zijn best doet voor de weidevogels. Zoals vele leden van ons. En hoe wij als WLD altijd op zoek zijn naar nog betere methoden om weidevogels te behouden in ons werkgebied. Hoe we niet alleen beheren maar ook leden helpen met aanleg van plas-dras percelen, plaatsen van vossenrasters en het inzaaien van kruidenrijke graslanden.

Afgelopen dinsdag was die ontmoeting. In de stal bij de boer, want het stormde en regende pijpenstelen. We hebben uitgelegd wat we doen. De boer vertelde hoe betrokken hij is met het weidevogelbeheer. En ook waar we tegenaan lopen. Predatie door vossen. Uitkopen van boeren. En wie moeten straks de weidevogels beheren?

Het was een gesprek met feiten en emoties. Waarbij uiteindelijk gezamenlijk de conclusie werd getrokken dat boeren noodzakelijk zijn voor een goed weidevogelbeheer, met een echt verdienmodel en aanpak van predatie.

Voor mij was weer eens duidelijk hoe belangrijk het is om in de praktijk te laten zien wat WLD en haar leden allemaal doen voor de weidevogels. Dat de politiek, die beslist over beleid en geld, vaak niet weet wat er gebeurt in de praktijk. Dat er daardoor een kloof bestaat tussen politiek en praktijk. Die we niet oplossen met twitterberichten, maar door bij elkaar op bezoek te gaan, vragen te stellen en te luisteren.

Ik roep alle politici en andere beleidsmakers op om dit voorjaar een boer te bezoeken die aan weidevogelbeheer doet. En de boeren om hen te ontvangen en met hart en ziel te laten zien en horen hoe zij zich inzetten voor weidevogels.

Walter Menkveld, directeur Water, Land & Dijken